جن نيز مانند انسان موجودي انتخابگر است كه بر سر دو راهي قرار ميگيرد، بنابراين، براي انتخاب راه صحيح نيازمند پيامبراني است كه راه راست و مسير هدايت را به او نشان دهند. جن گیری
در روز قيامت خطاب به جن و انس گفته ميشود: «يمعشَر الجنِّ و الانسِ ألَم يَأتِكم رسلُ مِنكم يَقُصّون عَليكُم ءايتي ...». (انعام، 130) با استناد به اين آيه مشخص ميگردد که جنّها با بهرهمندي از قدرت شعور در قبال اعمال خويش مسئوول هستند و مورد بازخواست قرار ميگيرند؛ بنابراين بايد مانند انسانها به وسيله پيامبر يا وصي او به تکاليف خود آگاه گردند تا در صحنه قيامت پاسخگوي اعمال خود باشند. برخي از مفسرين معتقدند اين آيه بر آمدن پيامبراني از جنس جن و انس تصريح دارد (طباطبایي، 1364: 7، 488) و برخي ديگر خطاب آيه را متوجه جن و انس دانستهاند و علت اينكه در قرآن درباره پيامبراني از جن سخن آمده، در حاليكه پيامبران انسان هستند اين است كه جانب انسان را غلبه داده است. (طبرسي، 1349: 8، 216؛ ميرزا خسرواني، بيتا: 3، 162) از طرف ديگر با توجه به آياتي از سوره جن (13-28) معلوم ميگردد كه قرآن و تعاليم اسلام براي جنّ و انس است و مانعي ندارد كه رسولان و نمايندگاني از خود آنها از طـرف پيامبـر(ص) مأمـور دعـوت آنان بوده باشند. (مكارم شیرازی و ديگران، 1376: 1، 442؛ همان: 2، 382) برخي از آيات، اعتقاد جنّها به ديگر پيامبران اولواالعزم را بيان ميكنند، مانند آيه «قالوا يقَومَنا إنا سَمِعنا كُتبا أنزِلَ مِن بَعدِ مُوسي مصدِّقاً لِما بَينََ يديه يَهدي إلي الحَقِّ و إلي طَريقٍ مُستقيمٍ». (احقاف، 31) منظور از كتاب نازل شده بعد از موسي(ع) قرآن كريم است كه تورات و كتب آسماني پيشين را تصديق ميكند و جنّها به دين موسي(ع) و كتاب او ايمان داشتند. در آياتي از سورههاي نمل (17 و 39) و سبأ (12) به داستان حضرت سليمان(ع) و جنّهايي كه تحت فرمان او بودند اشاره شده است. بنابراين، جنّ هم مانند انسان، مكلّف است و بايد به تکاليف خود آگاه گردد؛ به همين جهت آنها نه فقط به پيامبران اولواالعزم و كتب آنها ايمان داشتند بلكه با استفاده از تعاليم پيامبران، به وظايف خود عمل ميكردند.
منبع: معرفت قرآن