زیستگاه: تا آنجا که به موضوع جغرافیای زیستی مخلوقات الهی بر روی زمین مربوط می‌شود، جنیان نیز از آن‌رو که با انسان در ارتباط‌اند، اماکنی برای سکونت و زندگی داشته‌اند. در روایات و حکایات، همیشه جن به مثابۀ زیستگری بر ربع مسکون در سرزمینها و اماکنی که کمتر انسان در آن می‌زید، زندگی می‌کند؛ روایات زیستگاه بنی الجان را طویله‌ها، خرابه‌ها و بیابانها یاد کرده‌اند (مثلاً دمیری، 1/25؛ هیثمی، مجمع، 2/26؛ مجلسی، 63/109). به نظر می‌رسد این امر به سبب تلاشی بوده است برای تبیین مفهوم جداساز میان انسان و جن. برای نمونه‌ای قدیم در روایات قصصی باید به محل زیست قوم عاد اشاره کرد که بر اساس روایات، پس از هلاک قوم، خدا جنیان را در آن سرزمین اسکان داده است (نک‍ : خلیل بن احمد، 8/286). بر همین منوال در منابع، غالباً بسیاری اماکن در بیابانها و سرزمینهای مختلف را که کمتر محل تردد مردم بوده است، زیستگاه جن معرفی کرده‌اند که جحر، جیهم، حوش، دوقره و عبقر تنها نمونه‌هایی از این دست سرزمینها هستند (همو، 3/397؛ ابن جارود، 1/21؛ بیهقی، 1/99؛ هیثمی، همان، 8/111؛ قس: ابن قتیبه، 132-133). از مشخصه‌های مشترک این مناطق، عدم حضور آدمیان، نرُستَن گیاه و گاه وجود نجاسات در آنجاها ست (مثلاً نک‍ : خلیل بن احمد، 2/289، 3/261، 5/113؛ ابوعبید، 1/87؛ هیثمی، همان، 1/203). بر همین اساس، جن را شیخ و صاحب وادی هم خوانده‌اند (سیوطی، اسباب، 220). جن گیری

تغذیه: تقریباً بیشتر عالمان مسلمان برآن‌اند که جنیان برخلاف فرشتگان، هم می‌خورند و هم می‌آشامند؛ البته، با توجه به عقاید مربوط به زاد و ولد، و رشد و زیست انسان گونۀ آنها، این نوش‌وخورش چندان هم بی‌ربط نمی‌نماید. روایات و احادیث بسیاری به‌ویژه از پیامبر اسلام(ص) در تغذیۀ جن وارد شده که حتى در برخی از آنها به نام و برخی اغذیۀ ایشان هم اشارتی رفته است (ابن تیمیه، کتب، 4/234؛ سیوطی، لقط، 26). بر پایۀ روایتی، جنیانی بر حضرت محمد(ص) وارد گشتند و چون غذا طلب نمودند، آن حضرت استخوان و بازمانده‌های غذا را به ایشان عطا فرمود (احمد بن حنبل، 1/436). به دلیل اختلاف روایات در این نقل، موضوع ذکر نام الله بر غذای بنی الجان، خود از مباحث مطرح و تأمل‌برانگیز برای اندیشمندان گشته، و روایات و بحثهای مفصلی را برانگیخته است (ابن عربی، 1/132؛ شبلی، 42؛ حر عاملی، 1/252). در این بین، مطلب قابل تأکید آن است که از همۀ این روایتها، شباهت و یکسانی اصلِ غذاهای جن و انس بر می‌آید. 

منبع: نجات جان